Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2004

Πεθαίνοντας στο Μαρούσι !

Ο Δήμαρχος Αμαρουσίου που επανήλθε δριμύτερος μετά τον δικό του αυτή τη φορά “θρίαμβο της ελληνικής δικαιοσύνης”, συνειδητά απείχε από τις όποιες κινητοποιήσεις των Δημάρχων που ζητούσαν να αποδοθούν οι πόροι που οφείλει στην τοπική αυτοδιοίκηση η κεντρική εξουσία. Προφανώς θεωρούσε ότι με την επιχειρηματική δραστηριότητα που αναπτύσσει ο Δήμος θα βρει λεφτά και δεν χρειάζεται “ να ζητιανέψει από το Κράτος “.

Tι εννοούσε τότε το ξέραμε , το επιβεβαιώσαμε όμως πάλι πολύ γρήγορα.
Πρόσφατα το Δημοτικό Συμβούλιο ενέκρινε κατά πλειοψηφία την αύξηση των ήδη εκτροχιασμένων δημοτικών τελών κατά 5,6% για τα σπίτια και 5% για τους
επαγγελματικούς χώρους.

Η μπουρδολογία περί δημοτικών επιχειρηματικών κερδών και δημοτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας δεν αναφέρεται πουθενά στο σκεπτικό της απόφασης , αντίθετα τώρα μιλάνε για την “υψηλή ανταποδοτικότητα μέσω των υπηρεσιών του δήμου προς τους δημότες”, για “αναγκαία αναπροσαρμογή των δημοτικών τελών” κλπ.

Η πλάκα η μεγάλη όμως έγινε με την αύξηση των τελών του νεκροταφείου, που η αρχική εισήγηση προέβλεπε αυξήσεις από 80-100% !

Τελικά μετά τις έντονες διαμαρτυρίες ακόμα και από το ίδιο το δημοτικό συμβούλιο υπαναχώρησαν και οι αυξήσεις θα είναι μόνο 15-20%.
Λογικόν ! Γιατί αν είσαι κάτοικος Αμαρουσίου, όταν έρθει η ώρα “να συγχωρεθείς” δεν αρκεί να είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει, πρέπει να είναι και κομμάτι ακριβό !

Διότι στο Μαρούσι το REAL ESTATE δραστηριοποιείται επιχειρηματικώς και στην αιώνια ζωή! Έτσι πιθανότατα να αποφευχθεί ο ενταφιασμός μας μαζί με πτώματα κατώτερης κοινωνικής τάξης όπως οικοδόμοι , μετανάστες κλπ , που το τελευταίο διάστημα επέλεξαν σωρηδόν να αφήσουν τον μάταιο τούτο κόσμο στα ολυμπιακά έργα του ολυμπιακού δήμου μας.

Β.Γ