Η μετάλλαξη του ήσυχου πράσινου Μαρουσιού σε εμπορικό-οικονομικό κέντρο υπερτοπικού χαρακτήρα σχεδόν ολοκληρώθηκε με τα λεγόμενα έργα υποδομής (ολυμπιακά,Αττική οδός κ.α ).
Αντίθετα στις σύγχρονες εμπορικές μονάδες (Μall κλπ) η πρόσβαση διευκολύνεται από τα έργα υποδομής που προηγήθηκαν.
Η υποδομή που φτιάχνεται έχει μόνο στόχο την διευκόλυνση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Όσοι λοιπόν επιμένουν να αναπολούν τον μπαρμπά Γιάννη τον κανατά θα βρεθούν μαζί με τον μπακάλη που βλαστημάει το σούπερ μάρκετ και τον φατουρατζή οικοδόμο που βλαστημάει τις μεγάλες τεχνικές εταιρείες. Ας παρθούν αυτά υπ'όψη όταν θα ψάχνουμε τον αντίπαλο μετά το Τζανίκο, γιατί τα φιλέτα δεν τελείωσαν ( Δασος Συγγρού) !
Η ολοκλήρωση του λεγόμενου υπερτοπικού κέντρου σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα με βίαιο ομολογουμένως τρόπο (πάντα έτσι γίνεται) προκάλεσε τριβές και αντιδράσεις, ακόμα και αγωνιστικές κινητοποιήσεις.
Κινητοποιήσεις στο Μαρούσι δεν ζήσαμε πρώτη φορά. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 80 στις κινητοποιήσεις της περιοχής τον τόνο δίναν οι ΗΒΗ, Μπερξάιρ, ΙΤΤ, Βόλφραμ, Μακρής κ.α Η άνοδος της αξίας της γής έδιωξε τα εργοστάσια και έφερε υπηρεσίες, και εμπορικές επιχειρήσεις ή απλά έδρες πολυεθνικών που αναζητούσαν υψηλή προβολή.
Π.χ το κόστος αγοράς της ΗΒΗ από την PEPSICO αποσβέστηκε μονομιάς από την πώληση του οικοπέδου της ΗΒΗ στο Βωβό.
Η κατοικία ακολούθησε βεβαίως την αύξηση της αξίας της γής. Χιλιάδες μεσαία στρώματα αγόρασαν διαμερίσματα στο πράσινο Μαρούσι ευελπιστόντας σε καλλύτερη ποιότητα ζωής.
Συνοικίες σαν τις εργατικές πολυκατοικίες παρέμειναν σαν μικρό γαλατικό χωρίο (γκέτο) περικυκλωμένες απο τους "ουρανοξύστες". Και να σκεφτεί κανείς ότι κάποτε κάποιοι ενοχλούνταν γιατί χάλαγαν τη βιτρίνα του αριστοκρατικού προάστιου !
Η σύνθεση των εργαζόμενων στην περιοχή άλλαξε και αυτή. Χιλιάδες εργαζόμενοι σε υπηρεσίες, γραφεία και εμπορικές επιχειρήσεις , με χαμηλό βαθμό συνδικαλιστικής οργάνωσης αντικατέστησαν τις εκατοντάδες εργατών των εργοστασίων. Οι νέες μεγάλες μονάδες είναι ο ΟΤΕ, ο Δήμος, τα μεγάλα Σούπερ μάρκετ και αλυσίδες, και κάποιες επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών Το μόνο που έμεινε ίδιο στη σύνθεση των εργαζόμενων στην ευρύτερη περιοχή είναι τα νοσοκομεία.
Η σύνθεση του εργαζόμενου πληθυσμού την περίοδο της ολυμπιάδας ( εργοτάξια) θύμησε κάτι απο τις παλιές εποχές, κυρίως απο άποψη δυνατοτήτων του κινήματος. Τα δις που επενδύθηκαν δεν μπορούν όμως να αποδόσουν χωρίς τη συνένωσή τους με την εργατική δύναμη, απο την οποία θα βγούν τα κέρδη.
Η έναρξη λειτουργίας του τεράστιου εμπορικού κέντρου του Λάτση (MALL) θέτει νέα δεδομένα στην περιοχή για το εργατικό κίνημα. Οι εκατοντάδες επιχειρήσεις, πολλές απ' αυτές με δεκάδες εργαζόμενους βάζουν το Mall στη θέση του πιλότου για την προώθηση των στόχων των εργοδοτών στο χώρο του εμπορίου. Οι γενικευμένες ελαστικές εργασιακές σχέσεις, η υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων, η συνέχιση της καταστρατήγησης της εργατικής (τους) νομοθεσίας είναι αυτό που ζουν οι εργαζόμενοι στο Μall, όπως ακριβώς συνέβη και με τους οικοδόμους που το έχτισαν. Ας είμαστε λοιπόν έτοιμοι. Ενα μεγάλο “εργοστάσιο” ήρθε στην περιοχή, και ήρθε για να μείνει.
Ας φροντίσουμε να το θυμόμαστε σε 20 χρόνια, όπως θυμόμαστε την ΗΒΗ σήμερα. Η γενική αναταραχή του έχει προκληθεί στον εμπορικό κόσμο και στους κατοίκους απο τις επιπτώσεις της λειτουργία είναι οι πρώτες παράπλευρες απώλειες. Ο πραγματικός πόλεμος δεν φαίνεται ακόμα. Διεξάγεται όμως με πραγματικά πυρά και πραγματικές απώλειες. Ας πάρει ο καθένας τη θέση του σ’ αυτόν τον πόλεμο.
Όπως ακριβώς στην Ολυμπιάδα.
Ανδρέας Σωτηριανίδης
