ΠΛΕΥΡΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ.
Είναι τόσο σκληρός ο αγώνας, μα τόσο γλυκός
Είναι τόσο μεγάλη η ζωή όταν ζεις διαρκώς
Κι έτσι φτάνεις στο τέρμα χωρίς νάχεις νιώσει μικρός
Και παλεύεις πεθαίνεις περνάς μα δεν είσαι νεκρός.
Από το ποίημα του λαϊκού συνθέτη Άκη Πάνου – Τα όνειρα που χτίζονται- που τραγούδησε ο Στέλιος Καζαντζίδης.
Έγινε με επιτυχία η συγκέντρωση διαμαρτυρίας και συμπαράστασης στους συναγωνιστές συμπολίτες μας που διώκονται από Δήμαρχο DEVELOPMENT Αθήνα 2004. Η συγκέντρωση αυτή είναι συνέχεια άλλων , για τον πόλεμο στο Ιράκ, για τις συνέπειες της Ολυμπιάδας, για την Αττική οδό, για τις δολοφονίες εργατών στα εργοτάξια, κ. α. Οι δραστηριότητες αυτές είναι τα γεγονότα που μπορούμε πλέον να συζητήσουμε και να συνεχίζουμε την δράση μας. Η Επιτροπή Πολιτικών Δικαιωμάτων που ιδρύθηκε με την συμμετοχή οικοδόμων από τα εργοτάξια και Αλβανών εργατών, ελπίζουμε να συμβάλλει, έγινε ήδη η πρώτη μαζική παράσταση στο Αστυνομικό τμήμα Αμαρουσίου.
Στο Μαρούσι από τα ίδια τα γεγονότα αποδείχτηκε ότι:
1ο: Η Δημοκρατία και οι θεσμοί λειτουργούν όταν ΔΕΝ ΘΙΓΟΝΤΑΙ οι βασικές επιλογές της τοπικής εξουσίας κατ εντολή και σε συνεργασία με την οικονομική ολιγαρχία. Όλα συζητιόνται στο Δημοτικό Συμβούλιο εκτός από εκείνα που αφορούν την Αθήνα 2004 τον Λάτση τον Βωβό και ότι άλλο έρχεται από τα πραγματικά κέντρα εξουσίας. Αυτοί που το ξεχνούν η το αγνοούν ας περιμένουν να βρουν το δίκιο τους στο Δημοτικό Συμβούλιο. Καλές είναι οι αγωνιστικές παρεμβάσεις σε αυτό, αποδείχνουν πόσο ανίσχυρο, άβουλο, ανίκανο είναι. Για αντιθέσεις π. χ. όπως το προάστιο Ήλιδα, τον λόγο έχουν τα δικαστήρια και αν χρειαστεί τα ΜΑΤ, πλανώνται όσοι πιστεύουν πως θα άφηναν οι πολυεθνικές τον Δήμαρχο και όποιους από τους Δημοτικούς Συμβούλους να υπερασπίσουν τα συμφέροντα τους, το κράτος γιατί να το έχουν άραγε;
Η αντίθεση που εκφράστηκε, έστω και με δικαστικό τρόπο, έχει κάποιο πολιτικό χαρακτήρα γιατί θίγει βασική επιλογή της ολιγαρχίας καμουφλαρισμένης με τα Εθνικά οράματα της Ολυμπιάδας. Ας διαβάσουν όσοι δεν το αντιλαμβάνονται, στην αγωγή κατά των συμπολιτών μας, τα ονόματα των εναγόντων: ΔΗΜΟΣ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ, LAMDA DEVELOPMEND, AΘΗΝΑ 2004. Δεν είναι τυχαίο, είναι επίδειξη δύναμης, είναι αλαζονεία, είναι έπαρση της εξουσίας, είναι υπενθύμιση για ότι και όπως έγινε και προειδοποίηση για ότι θα ακολουθήσει.
2ο: Φαίνεται ο βαθμός ενότητας και ετοιμότητας των αντιπάλων στρατοπέδων .Η ενότητα των αριστερών αγωνιστών κρίνεται πάντα εκ νέου. Σήμερα με βάση την κατάσταση που διαμορφώνεται στην χώρα μας με την ολυμπιάδα.. Στο Μαρούσι καθήκον είναι η υπεράσπιση και ανάδειξη του πολιτικού χαρακτήρα του κινήματος για να έχουν συνέχεια τα ενωτικά θετικά βήματα που έγιναν. Ως γνωστό ο κάθε δήμαρχος ο κάθε πολιτικός ή κρατικός εκπρόσωπος θα δεχόταν ιδεολογική αντιπαράθεση με επαναστάτες ιδεολόγους, αυτό άλλωστε γίνεται θεσμικά, εξωθεσμικά από τα ΜΜΕ. Δεν μπορεί όμως να γίνει διάλογος με εργάτες έλληνες και μετανάστες που για τους εργοδότες είμαστε όλοι μετανάστες, που διεκδικούν ανθρώπινα δικαιώματα, να ζουν και να δουλεύουν. Όπως η εξουσία έχει τη δική της πολιτική ενότητα έτσι και η αντίθεση έχει εκ των πραγμάτων πολιτική μορφή,
περιεχόμενο στόχους και φυσικά συμμαχίες, όταν εκφράζεται από τους άμεσα θιγόμενους τους εργάτες και υπάλληλους, την πλειοψηφία των εργαζομένων γενικότερα. Υπάρχουν συναγωνιστές που διαφωνούν με το σύστημα, έτσι εκ συστήματος, γιατί ίσως ικανοποιούν προσωπικές ή κομματικές επιδιώξεις καθ’ όλα σεβαστές και κατανοητές. Όταν όμως επιλέγουν τον δρόμο της αντίθεσης σε βασικές επιλογές της εξουσίας ας καταλάβουν ότι κάνουν πολιτική και δεν μπορούν ταυτόχρονα να υποβιβάζουν τους πολιτικούς στόχους στο πεδίο των επιμέρους αντιθέσεων. Έτσι αφ’ ενός ενσωματώνονται στο σύστημα που κατηγορούν και που οι ίδιοι είναι θύματά του και αφ’ ετέρου γίνονται εμπόδιο στην ανάπτυξη του κινήματος και θα πρέπει να περιμένουν τις συνέπειες των επιλογών τους που πιθανόν να είναι άσχετες με τις καλές τους προθέσεις.
3ο: Τα πολιτικά γεγονότα δεν μπορούν να επιδράσουν αν δεν μεταβάλουν τα όρια των ιδεών ,θεωριών, ιδεολογιών που έχουν στο μυαλό τους αυτοί που συντελούν στην ύπαρξή τους και όσοι επηρεάζονται από αυτά, βλέποντας και ζώντας καλύτερα την πραγματικότητα και τις κοινωνικές ανάγκες. Οι ιδεολογικές αντιθέσεις είναι ευλογία όταν συνθέτουν την πολιτική δράση μέσα και έξω από κόμματα, είναι η βάση της ενότητας στη δράση. Η ευλογία γίνεται κατάρα όταν τις κρατάμε έξω από τη δοκιμασία της πολιτικής πάλης, για κομματική ή προσωπική χρήση.
Όσοι καταλαβαίνουμε ότι καταλαβαίνουμε και πιστεύουμε σε ότι θέλουμε να πιστεύουμε αλλά νοιώθουμε την ανάγκη της πολιτικής μας ύπαρξης, ας πάρουμε μαζί μας τις ιδέες και τις γνώμες μας και ας βαδίσουμε στο δρόμο του αγώνα που είναι ανοικτός. Να συγκροτούμε την ενότητα σύμφωνα με τα συμφέροντα των εργαζομένων που δουλεύουν και ζουν στην περιοχή μας.
Μαρούσι Ιούνιος 2004
Γιάννης Τσίχλας
