Oι εκλογές αποτελούν χρονικές στιγμές κατά τις οποίες ανεβαίνει η ενασχόληση πλατιών στρωμάτων της κοινωνίας με την πολιτική, με όποιο περιεχόμενο δίνει ο καθένας σ’ αυτήν.
Η κορυφαία γιορτή της “ δημοκρατίας “ βγάζει απ΄ έξω ένα εκατομμύριο μετανάστες, κύρια αλβανούς οι οποίοι μαζί με τους έλληνες εργάτες, όχι μόνο δίνουν το αίμα τους, αλλά “ δεν μετρώνται “ καν σ’ αυτήν (όπως παλιά οι δούλοι ). Έχουν σκεφθεί άραγε όλοι οι επίδοξοι εκφραστές της εργατικής τάξης, ότι ένα μεγάλο κομμάτι της – το μεγαλύτερο ίσως – δεν παίρνει μέρος έτσι κι αλλιώς στις εκλογές ;
Ενώ οι υπερκομματικοί στόχοι του κεφαλαίου έχουν ήδη εξαγγελθεί, και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι πασχίζουν για το χρίσμα της κυβερνητικής διεκπεραίωσής τους.
· Οι ολυμπιακοί αγώνες, η κοντινή πιά γιορτή των κεφαλαιοκρατών πάνω στην κλεμένη εργασία των εργατών,αλλά και της ίδιας της ζωής τους είναι εγγυημένοι.
· Ο πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία έχει επισήμως εισαχθεί και με πρόφαση την ασφάλεια των αγώνων ασφαλώς θα μείνει και μετά απ’αυτούς με ακόμα σαφέστερους στόχους όπως το εργατικό κίνημα, η νεολαία κ.α.
· Η αύξηση των κερδών των αστών μέσω της φτώχειας των εργαζόμενων με την ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων,το χτύπημα του ασφαλιστικού, την αύξηση της ανεργίας.
Ετσι η μόνη διέξοδος για την εργατική τάξη είναι η επιβολή δια της δικής της βίας των δικών της συμφερόντων.
Αυτό όμως δεν της το λέει κανένας. ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ απευθυνόμενοι στους “πελάτες”
καλούν να τους ψηφίσουν γιατί κάτι μπορεί να τσιμπίσουν ατομικά, χαμένοι για χαμένοι ως τάξη. Ο ΣΥΝ προσπαθεί να εμφανιστεί σαν η πολιτική δύναμη που θα πείσει το κεφάλαιο να είναι δικαιότερο απέναντι στα θύματά του. Το ΚΚΕ καλεί σε υπερψήφιση των ψηφοδελτίων του για αλλαγή των συσχετισμών ώστε ν’ αναπτυχθούν οι αγώνες, οι οποίοι θα αλλάξουν περαιτέρω τους συσχετισμούς μέχρι να φτάσουμε στην “λαϊκή εξουσία”.
H εξωκοινοβουλευτική αριστερά, παρουσιάζει πλήθος ψηφοδελτίων, με μοναδικό της άγχος να μην χαριστούν οι κοινοβουλευτικοί μας ψήφοι, στο κοινοβουλευτικό ΚΚΕ ή ΣΥΝ. Παράλληλα προτείνει την δημιουργία διαφόρων Αντικαπιταλιστικών Πόλων, Συμμαχιών κ.α (“ επαναστατική “ εκδοχή του Μετώπου/ΚΚΕ , Φόρουμ/ΣΥΝ ) θεωρώντας ότι η ενότητα της όποιας αριστεράς είναι η προϋπόθεση οργάνωσης της εργατικής τάξης, ενώ στην πραγματικότητα ισχύει ακριβώς το αντίθετο.
Για τους κομμουνιστές οι εκλογές είναι η αφορμή για την αποκάλυψη της ουσίας του κοινοβουλευτισμού , ως μορφή που κυβερνά το κεφάλαιο σαν τάξη. Οφείλουν να αποκαλύπτουν την ουσία της δικτατορίας της τάξης των αστών , και την ανάγκη της δικτατορίας των εργατών.
Γι’ αυτό το πολιτικό αδιέξοδο της “κριτικής ψήφου” σε ΚΚΕ ή εξωκοινοβουλευτική αριστερά, ή άκυρο / λευκό, αποτυπώνει ακριβώς το συνολικότερο πολιτικό αδιέξοδο της εργατικής τάξης να εκφράσει τα συμφέροντα και την πάλη της συνολικά ως τάξη.
Συμμετέχουμε λοιπόν στις εκλογές.
· Προβάλλουμε την πάλη των εργατών και την ανάγκη της δικής τους οργάνωσης.
· Οργανώνουμε την πάλη ενάντια στις βασικές επιλογές του κεφαλαίου (Ολυμπιάδα,
τρομοκρατία,φτώχεια,ανεργία).
· Καταψηφίζουμε το αστικό πολιτικό σύστημα και το σκηνικό του, με όποιο τρόπο
θεωρούμε καλύτερο και διευκολύνει την πάλη μας!
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΓΟΝΑΤΑΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΡΕΝΤΖΙΟΣ
