Σε πολιτική κηδεία -όπως ο ίδιος επιθυμούσε- αποχαιρέτησαν τον ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ Κώστα Κάππο που πέθανε ξαφνικά απο ανακοπή καρδιάς, η οικογένεια , οι σύντροφοι και οι φίλοι του.
Πλήθος κόσμου κατέκλυσε τη Δευτέρα 16/9 το νεκροταφείο Καισαριανής. Ανάμεσά τους εκπρόσωποι του συνόλου σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων, της τοπικής αυτοδιοίκησης, αντιστασιακών οργανώσεων και δεκάδων μαζικών φορέων. Ανακοινώσεις εξέδωσαν όλα σχεδόν τα κόμματα, καθώς και ο πρόεδρος της δημοκρατίας. Ανάμεσα στα δεκάδες στεφάνια ξεχώρισαν τα τριαντάφυλλα του Φιντέλ Κάστρο, που κατέθεσε ο πρέσβης της Κούβας στην Αθήνα Χόρχε Κεσάδα.
Ξεχωριστή παρουσία είχαν όλα τα κόμματα και οργανώσεις της Αριστεράς: Παρόντες ήταν η Α.Παπαρήγα και ο Σ.Χαλβατζής (ΚΚΕ), o A.Aλαβάνος και ο Ν.Βούτσης (ΣΥΝ), ο Α.Χάγιος (ΝΑΡ), ο Σ.Μιχαήλ(ΕΕΚ), ο Γ.Φαράκος, ο Γ.Μπανιάς και πολλοί άλλοι.
Ο Κ.Κάππος γεννήθηκε το 1937 στο Κεφαλόβρυσο Αργολίδος. Ηταν γυιός φτωχής αγροτικής οικογένειας και μπήκε στο κομμουνιστικό κίνημα το 1955 όταν ήταν μαθητής στο Γυμνάσιο του Αργους. Σπούδασε οικονομικά στην ΑΒΣΠ και ήταν πατέρας δύο παιδιών. Το 1968 συνελήφθη απο τη χούντα, βασανίστηκε στο στρατόπεδο Διονύσου, και στάλθηκε εξορία στο Λακί της Λέρου. Απολύθηκε το 1972,άρχισε αμέσως την αντιστασιακή δράση και αναδείχθηκε σε μέλος του ΚΣ της παράνομης ΚΝΕ. Συνελήφθη πάλι και υπέστη φρικτά βασανιστήρια στο Μπογιάτι, με αποτέλεσμα να κλονιστεί σοβαρά η υγεία του.
Ηταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ ,βουλευτής και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος απο το 1974 μέχρι το 1989 που αποχώρησε διαφωνόντας με την πολιτική του κόμματος (ΣΥΝ,κυβέρνηση Τζανετάκη). Στη συνέχεια συνεργάστηκε για λίγο με το ΝΑΡ, και αργότερα με το ΚΚΕ συμμετέχοντας στο Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών (ΚΜΕ) και αρθρογραφόντας στο Ριζοσπάστη.
Αφησε πλούσιο συγγραφικό έργο τα τελευταία χρόνια, γράφοντας σε πολλές εφημερίδες, και εκδίδοντας αρκετά βιβλία όπως:
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ (2005 / Εκδόσεις ΑΛΗΘΕΙΑ)
ΤΑΞΙΚΗ ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ (2004 / Εκδόσεις ΑΛΗΘΕΙΑ)
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΥ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ (2002 / Εκδόσεις ΑΛΦΕΙΟΣ).
Ο Κώστας Κάππος ήταν ένα σεβαστό πρόσωπο. Κέρδισε τον σεβασμό των αντιπάλων και των
συντρόφων του με την στάση , την προσφορά, και την σεμνότητά του. Εζησε μια ζωή αφιερωμένη ολοκληρωτικά στην υπόθεση της εργατικής τάξης, όπως βεβαίως και χιλιάδες άλλοι επώνυμοι και ανώνυμοι αγωνιστές.
Αυτό όμως που κατά την ταπεινή μας γνώμη σφραγίζει την προσφορά του Κ.Κάππου είναι η ενέργειά του το καλοκαίρι του 1989, να καταψηφίσει στη βουλή τις προγραμματικές δηλώσεις της αστικής κυβέρνησης στην οποία συμμετείχε και το ΚΚΕ μέσω του ΣΥΝ ( γνωστής και ως κυβέρνησης Τζανετάκη), σώζοντας την τιμή και την υπόληψη των ελλήνων κομμουνιστών. Αυτή ήταν η κομματικότητα του Κ.Κάππου , αυτή πρέπει να είναι η κομματικότητα κάθε κομμουνιστή., που πρέπει να βρίσκει τη δύναμη να έρχεται σε ρήξη με το κόμμα του όταν αυτό "στραβά αρμενίζει"! Αυτή ακριβώς η κομματικότητα σπανίζει στις ηγεσίες των κομμουνιστικών κομμάτων, όπως ακριβώς σπανίζουν και κομμουνιστές σαν τον Κ.Κάππο.
Βαγγέλης Γονατάς
