Η “αιχμή” που εκδόθηκε μετά τις δημοτικές εκλογές του 2002 καταγράφει ήδη 8 φύλλα ζωής. Απο την πρώτη στιγμή προσπάθησε να συντονίσει τα βήματά της με την καθημερνή πραγματικότητα όπως τη ζούν οι συμπολίτες μας.
Σήμερα πολλοί αναγνωρίζουν ότι πρόκειται για μια τοπική εφημερίδα που δεν είναι σαν τις άλλες. Σαν αποτέλεσμα αυτής της πορείας νοιώθουμε την ανάγκη να διατυπώσουμε πιό συγκεκριμένα αυτό που προκύπτει από τα πρώτα φύλλα, σχετικά με τις αρχές και την κατεύθυνση της εφημερίδας.
Στην Αττική βιώνουμε τραγικά τον “εκσυγχρονισμό” της ελληνικής κοινωνίας που υπηρετούν και υλοποιούν κυβέρνηση και δημοτικές αρχές. Τα προάστια που ζούμε σηκώνουν το κύριο βάρος της Ολυμπιάδας και γενικότερα αποτελούν την ακριβή βιτρίνα της δήθεν αναπτυξιακής πορείας της χώρας. Πίσω από την βιτρίνα όμως κρύβεται η δυσοσμία της μεγάλων συμφερόντων, που παραδοσιακά επιμένουν να βαφτίζονται “εθνικά”, κρύβονται οι νεκροί και σακατεμένοι εργάτες των ολυμπιακών έργων, η υπερεκμετάλλευση των χιλιάδων οικονομικών μεταναστών και όχι μόνο, κρύβεται τέλος και η συνολική υποβάθμιση της ζωής των κατοίκων που ζουν και δουλεύουν ή είναι άνεργοι στην περιοχή.
Αυτήν την βιτρίνα θα αποκαλύπτουμε! Η κατάργηση του μεταπολιτευτικού κράτους πρόνοιας συμπληρώνεται με τη θωράκιση των μηχανισμών καταστολής, στο πλαίσιο καταπολέμησης της "εσωτερικής τρομοκρατίας", της λαικής αντίστασης.
Θα προβάλουμε την επικαιρότητα της πραγματικής ζωής του αγώνα για το μεροκάματο ,την ανεργία που χτυπάει όλο και περισσότερες οικογένειες, την κατάργηση στην πράξη του 8ωρου και την περιστολή των κοινωνικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, το σύγχρονο σκλαβοπάζαρο των ξένων εργατών. Θα αποκαλύπτουμε και θα καταγγέλουμε την κατάσταση της “δωρεάν-δημόσιας παιδείας”, της “δωρεάν-δημόσιας υγείας” , της "δημοκρατίας" των ΜΜΕ και των εργολάβων αφεντικών τους.
Θα αποκαλύπτουμε τα συμφέροντα που υπονομεύουν τη ζωή μας και θα συμμετέχουμε στην οργάνωση της λαικής αντίστασης ενάντιά τους.
Σήμερα στο Μαρούσι και τα γειτονικά προάστια καταστρέφονται οι τελευταίοι ελεύθεροι χώροι και τα υπολείματα πράσινου. Το δάσος Συγγρού απειλείται σοβαρότερα από ποτέ. Ολυμπιάδα 2004, Αττική οδός Α.Ε, Λάτσης, Βωβός και οτι άλλο προκύψει σέρνουν το χωρό των δις. επενδύσεων και κερδών. Το κράτος και οι μηχανισμοί του σε αγαστή συνεργασία με τις δημοτικές αρχές συγκροτούν τον μηχανισμό της εξουσίας , που σκοπός τους είναι ένας : Τα κέρδη πάνω από τους ανθρώπους !
Oι πολίτες δεν θα μείνουν παθητικοί θεατές ! Τίποτα δεν είναι παρθενογέννεση ! Μιλώντας μόνο για τα τελευταία, η Γένοβα έφερε τη Θεσσαλονίκη, οι πρώτες απεργίες για το ασφαλιστικό τις διαδηλώσεις για Οτσαλάν, Γιουγκοσλαβία , επίσκεψη Κλίντον, κι’ αυτά με τη σειρά τους τα μεγάλα αντιπολεμικά συλλαλητήρια γιά το Ιράκ, τις αντικαπιταλιστικές διαδηλώσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη κ.α
Η αντίσταση στην νεοκαπιταλιστική βαρβαρότητα οργανώνεται μέρα τη μέρα.
Υπήρξαν,υπάρχουν και θα υπάρξουν σοβαροί αγώνες και στην περιοχή μας στα ολυμπιακά έργα, σε εργοστάσια ,γειτονιές, νοσοκομεία, σχολεία, ελεύθερους χώρους κ.α.
Γνωρίζουμε ότι για όλα αυτά υπάρχουν διαφορετικές εκτιμήσεις και αντιπαραθέσεις μέσα σ’ αυτό που ονομάζουμε κίνημα, ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις αριστερής αναφοράς αλλά και στους ανένταχτους αγωνιστές γενικότερα.
Θεωρούμε χρήσιμο να κρατήσουμε ανοιχτή και να προβάλουμε αυτή τη συζήτηση & αντιπαράθεση.
Η ΑΙΧΜΗ θα είναι στην πρώτη γραμμή.
Θα είναι ανοιχτή στο διάλογο, θα προβάλει και θα συμμετέχει ενεργά στους κοινωνικούς αγώνες.
Η γνώση είναι η προυπόθεση να μετατρέπεται η παθητικότητα σε σκέψη, και η σκέψη σε συνείδηση.
Και συνείδηση σημαίνει πάνω απ΄όλα συνειδητή δράση!
Η αποδοχή και στήριξη της ΑΙΧΜΗΣ από τους πολίτες που απευθύνεται(για να τη διαβάσουν αλλά και να τη γράψουν) οδήγησε και στη σημερινή διεύρυνση της συντακτικής της ομάδας που παραμένει ανοιχτή σε όσους επιθυμούν να συμμετέχουν.
ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ 2003
